![[Λάφυρο Λήθης], του Γιώργου Αλισάνογλου](https://popaganda.gr/wp-content/uploads/2018/01/alisanoglou-300x200.jpg)
Μια λίμνη χάνει με ταχείς ρυθμούς τα νερά της, ίσως εξαιτίας κάποιου σεισμού. Καθώς αποκαλύπτεται όλο και μεγαλύτερο κομμάτι του αποξηραμένου πια βυθού της, έρχονται στο φως τα απομεινάρια ενός ανθρώπινου σκελετού. Ο σοβιετικής κατασκευής πομποδέκτης που δέθηκε στο πόδι του για να τον βυθίσει, περιπλέκει τα πράγματα.
Ο ντετέκτιβ Έτλεντουρ ανακαλείται από τις διακοπές του για να λύσει το μυστήριο. Η πρωτοφανής εγκληματική ενέργεια σε μια χώρα όπου ένας διαρρήκτης μπορεί να μπει πέντε φορές το ίδιο βράδυ σε ένα σπίτι και να μην τιμωρηθεί αν παραδεχθεί την ενοχή του (!), βρίσκεται στο κέντρο της επικαιρότητας στην φιλήσυχη Ισλανδία: ποιος είναι ο νεκρός; Μήπως είναι κατάσκοπος; Μα είχε ποτέ κατασκόπους η Ισλανδία;
Η αναζήτηση θα τον οδηγήσει στη Λειψία την εποχή της Ανατολικής Γερμανίας, όπου μια μικρή ομάδα Ισλανδών φοιτούν στο πανεπιστήμιο. Αγωνίζονται για τον σοσιαλισμό, αλλά οι προθέσεις όλων δεν είναι εξίσου αγαθές. Μέσα από τις σχέσεις τους σκιαγραφείται η αρρωστημένη καθημερινότητα (ο φίλος παρακολουθεί τον φίλο, κανένας δεν είναι αυτό που φαίνεται) της περιόδου που οι εξελίξεις στην Ουγγαρία ξεσηκώνουν τους σοσιαλιστές και στις άλλες κομμουνιστικές χώρες.
Βρισκόμαστε στην περίοδο που στην Ανατολική Γερμανία η πλήρης παρακολούθηση είναι σχεδόν πραγματικότητα: η Ασφάλεια είχε 97.000(!) υπαλλήλους και 1.000.000 άνθρωποι παρείχαν περιστασιακά πληροφορίες στην αστυνομία, με αποτέλεσμα να έχουν συλλεχθεί αναφορές για 6.000.000 ανθρώπους! Υπήρχε τμήμα της Στάζι με αποκλειστική αρμοδιότητα την παρακολούθηση άλλων μελών της Ασφάλειας.
Επιπλέον, ο ντετέκτιβ «κολλάει» με ένα κλασικό αυτοκίνητο, η διαδοχή των ιδιοκτητών του οποίου φέρνει στο προσκήνιο αναπάντεχες πληροφορίες για το έγκλημα.
Παράλληλα με την εξιχνίαση του εγκλήματος, ερχόμαστε σε επαφή με την προσωπική ζωή του ντετέκτιβ: η κόρη του βασανίζεται από τα ναρκωτικά και τον αποζητά μέσα από αγριεμμένα τηλεφωνήματα, ενώ και ο υιός του προσπαθεί με τον τρόπο του να ξαναμπει στη ζωή του. Ο Έτλεντουρ παρουσιάζεται απαθής, χωρίς να μετανιώνει για την απουσία του από την προηγούμενη ζωή των παιδιών του. Όμως, έρχεται κοντά με μια γυναίκα που βρίσκεται στα πρόθυρα του διαζυγίου της, βλέπουμε μια σταδιακή αλλαγή στην συμπεριφορά του, καθώς η αγάπη μπαίνει πια στη μοναχική καθημερινότητά και την άδεια καρδιά του.
Τα προτερήματα του παρόντος βιβλίου της σειράς του ντετέκτιβ Έτελντουρ είναι η γλαφυρή περιγραφή της εποχής της Ανατολικής Γερμανίας, ο ικανοποιητικός ρυθμός και η διατήρηση της έντασης μέχρι το τέλος.
