Ναι, κάποιος ψήφισε Katy Perry. Ας μείνουμε σ’ αυτό. Τα υπόλοιπα (και) στο spotify της Popaganda.
Kavinsky – OutRun
“Ένα ενδιαφέρον concept album, που στον πυρήνα του φλερτάρει με διάφορες πτυχές της σύγχρονης ποπ κουλτούρας (80s retrospective, zombie mania), προσομοιώνει την εμπειρία του vintage video game, για να παρέχει χωρίς επιτηδευμένο στίχο και βαθιά νοήματα, 44 λεπτά αγνής διασκέδασης.”
The Haxan Cloak – Excavation
“Θόρυβος, μαυρίλα, εσωστρέφεια, συγκαλυμμένος ρυθμός, εφιάλτης.
Συναισθηματικός δίσκος, τον λάτρεψα πραγματικά από την πρώτη ακρόαση. Και ίσως η απουσία μου από το live του στο Plissken να είναι το μεγαλύτερο φετινό μου λάθος.”
Esben And The Witch – Wash The Sins Not Only The Face
“Δεν τους είδα live δεν διάβασα κάποιο review δεν ξέρω το τράκλιστ παρ’όλα αυτά μέσα στη χρονιά ήταν από τα λίγα άλμπουμς που έπαιξαν στα ηχεία μου σε αυτόματο-χωρίς πολλή σκέψη- ριπίτ σε στιγμές που η σιωπή στο δωμάτιο φύτρωνε με ένταση αγκαθωτές ρίζες στο κεφάλι μου.”
Zomby – With Love
Sigur Ros – Kveikur
“We waited / we have waited / we’ve been waiting
We searched / we have searched / we’ve been searching
We asked / we have asked / we’ve been asking
We waited / we have waited / we’ve been waiting
Πού ήσουν τόσο καιρό;”
Unhappybirthday – Sirup
“Κάταγονται από Wismar της βόρειας Γερμανίας (όχι πάτα στο λινκ να δεις που είναι), τραγουδούν στα γερμανικά, ο ήχος τους που σαφώς έχει επηρεαστεί απ’το βαρύ κι ασήκωτο χειμώνα της περιοχής είναι μια μίξη new και cold wave, τα σύνθια έχουν τον πρώτο λόγο και σε μεγάλο βαθμό μου θυμίζουν τους Horrid Red. Kαμία έκπληξη λοιπόν που βρίσκονται στην 20άδα μου. To Sirup κυκλοφόρησε σε κασσέτα στα τέλη του 12 και σε βινύλιο μέσα στο 13, οπότε το κατοχυρώνω από μόνος μου ως εμπρόθεσμο. Άσε που η επόμενη κυκλοφορία τους μέσα στο 13, το EP oνόματι Kraken είναι ακόμα καλύτερη, οπότε δεν ακούω τίποτα περί μη έγκυρης συμμετοχής τους.”
The Field – Cupid’s Head
Swearin’- Surfing Strange
Κατ΄αρχήν, Alison Crutchfield > Katie Crutchfield. Δεν ξέρω αν γι΄αυτό φταίει ότι ήμουν στρατό και δεν ένιωσα ποτέ την όλη φάση με την Waxahatchee αλλά σοβαρά, το έψαξα αρκετά με τους Speedy Ortiz, το βρήκα λίγο με τις Potty Mouth (αλλά δεν δέθηκα ποτέ) και κατέληξα στο ότι το Surfing Strange είναι ο αγαπημένος μου indie-rock-sounding-like-the-90s-grunge δίσκος για φέτος. Απλά.
Yo La Tengo – Fade
“γιολατένγκω \m//”
Katy Perry – Prism
“Εδώ μετά από μια μικρή electropop μάχη με την Lady Gaga πλάσαρα την Αμερικανή με το πλούσιο μπούστο, KatyPerry. Αυτό αντικατοπτρίζεται κυρίως από τα plays που έλαβε στο iTunes μου όπως και το πως ευχαριστήθηκα περισσότερο τα κομμάτια της. Για να μη λέμε, πιστεύω πως όλοι οι καλλιτέχνες πλέον (όπως και παλαιότερα) συνεχίζουν να πλασάρουν 3-5 πολύ εμπορικά κομμάτια με τα υπόλοιπα να είναι με το ζόρι στοnormτου άλμπουμ. Αυτό το κακό όμως έχει παραγίνει τελευταία. Δεν ξέρω ακριβώς τον προσωπικό λόγο, αλλά μάλλον το πολύ θετικό vibe σε ορισμένα κομμάτια έδωσε στην Katy το λίγο παραπάνω push για την 17η θέση.”
