Οι Afformance είναι κάτι περισσότερο από απλά μία post rock μπάντα

Φέτος με το φιλόδοξο πόνημα της ταυτόχρονης κυκλοφορίας δύο διαφορετικής μουσικής κατεύθυνσης δίσκων, του Pop Nihilism και του Music For Imaginary Film #1, οι Afformance αποδεικνύουν ότι κοιτούν πέρα από το post-rock. Η μεν πρώτη δουλειά είναι μία pop υφής ωδή στην εσωστρέφεια ενώ η δεύτερη όπως υποδηλώνει και ο τίτλος της, χτίζει ένα ιδιαίτερο κινηματογραφικό ηχοτοπίο. Την Πέμπτη 23 Νοεμβρίου θα ανέβουν στη σκηνή του six d.o.g.s. μαζί με τον Alex Dante για να ξεδιπλώσουν αυτή τη διπλή ηχητική γοητεία και ζωντανά. Ως τότε, χτίζουν το δικό τους ιδιαίτερο μουσικό μωσαϊκό μέσα από το ερωτηματολόγιο της Popaganda.

https://www.youtube.com/watch?v=4Qg2FzitO48

Ποιός είναι ο πρώτος δίσκος που αγόρασες; Πότε; Πού βρήκες τα λεφτά; Το Fat of the Land των Prodigy, το 1997. Δεν θυμάμαι αν τα έβγαλα από διακίνηση ναρκωτικών, εμπόριο όπλων ή μου τα έδωσαν οι γονείς μου.

Ποιός είναι ο τελευταίος; Το premium account στο spotify.

Ποιοί είναι οι 3 δίσκοι που έχεις στη δισκοθήκη σου αλλά ντρέπεσαι γι’αυτό; Και ποιοι οι 3 που δεν έχεις και ντρέπεσαι ακόμη περισσότερο γι’ αυτό; Κάποιοι δίσκοι που έχω δεν μου αρέσουν ιδιαίτερα πλέον, αλλά δεν θα έλεγα ότι ντρέπομαι γι’ αυτούς. Όσοι δεν μου άρεσαν καθόλου, τους έχω δώσει. Παλιά συνηθίζαμε να πηγαίνουμε στα δισκοπωλεία και να αγοράζουμε σχεδόν στην τύχη δίσκους, οπότε η πιθανότητα να βγει κάτι άσχημο ήταν μεγάλη. Σχετικά με το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, εννοείται ότι θα ήθελα να έχω πολλούς περισσότερους δίσκους αλλά δεν ντρέπομαι γι αυτό. Γενικά δεν ντρέπομαι.

Ποιούς δίσκους έχεις δανειστεί από φίλους σου και δεν τους επέστρεψες ποτέ; Ελπίζω να τους έχω επιστρέψει όλους αλλιώς αυτή η συνέντευξη θα καταστρέψει φιλίες.

Ποιά είναι η καλύτερη συναυλία που έχεις δει στη ζωή σου μέχρι σήμερα; Metallica το 1999 στην Ριζούπολη.

Ποιό είναι το πρώτο τραγούδι που σου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεσαι sex, drugs και rock ‘n’ roll (το καθένα από αυτά ξεχωριστά); Sex: Lovage – “To catch a thief”, drugs: Queens of the Stone Age – “Feel good hit of the summer”, rock ‘n’ roll: Led Zeppelin – “Rock and roll”.

Είναι πρωί Κυριακής. Το κεφάλι σου κοντεύει να σπάσει από τον πονοκέφαλο και το στομάχι σου είναι σαν πλυντήριο στη λειτουργία του στυψίματος. Δυσκολεύεσαι να θυμηθείς όλα όσα συνέβησαν το προηγούμενο βράδυ. Τι μουσική θα βάλεις να παίζει για να έρθεις στα ίσια σου; Slowdive – Pygmalion, Kendrick Lamar – Untitled Unmastered, Porcupine Tree – Lightbulb Sun, Badbadnotgood & Ghostface Killah – Sour Soul, Portishead – Roseland NYC live, Moderat – III. Όχι ότι θα βοηθήσουν όλα αυτά αλλά μιας και είναι Κυριακή να ακούσουμε λίγη μουσικούλα βρε παιδί μου.

Είσαι backstage, έτοιμος να ανέβεις στη σκηνή για μία συναυλία. Ξαφνικά σε ενημερώνουν ότι στο venue έχει έρθει ο Iggy Pop. Ποιό είναι το πρώτο πράγμα που περνάει από το μυαλό σου; Ότι δεν είμαι αρκετά πιωμένος.

Μιας και τον έφερε η κουβέντα: David Bowie ή Iggy Pop; Εύκολα David Bowie.

Πόσες φορές στη ζωή σου μέχρι σήμερα έχεις μετανιώσει που παίζεις μουσική και δεν ζεις μία «κανονική» ζωή; Δεν θα άλλαζα με τίποτα την ακραία ζωή του ροκ σταρ που βιώνω καθημερινά.

Βάλε τον εαυτό σου στη θέση του Rob Gordon στο High Fidelity. Το έτερόν σου ήμισυ σε έχει μόλις αφήσει σύξυλο, της σέρνεις τον εξάψαλμο από το παράθυρο και όταν το κλείνεις, βάζεις τέρμα τη μουσική. Ποιό τραγούδι ακούγεται; Παίρνω απόσταση από την απάντηση που θα δώσω, αλλά νομίζω ότι για τον ήρωα αυτόν ταιριάζει Γιάννης Πλούταρχος – Φυσάει πολύ (γιατί όταν έκλεισε το τζάμι, έσπασε).

Τι μουσική άκουγες την τελευταία φορά που σου έκαναν παρατήρηση οι γείτονες για να χαμηλώσεις την ένταση; Κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει ποτέ γιατί είναι αδύνατο να ξεπεράσω σε ένταση τους γείτονες μου.

Κρατάς στα χέρια σου το τιμόνι ενός Delorean. Ποιες τρεις από τις παρακάτω χωροχρονικές περιόδους θα ήθελες να επισκεφτείς και γιατί; 1) To 1962 στην Ύδρα, με τον Leonard Cohen. 2) Το 1968 στην Καλιφόρνια, με τον Neil Young. 3) To 1968 στην Ινδία με τους Beatles. 4) Το 1973 στη Νέα Υόρκη με τους New York Dolls. 5) Το 1977 στο Λονδίνο με τον Joe Strummer. 5) Το 1979 στο Manchester με τους Joy Division. 6) Το 1987 στη Θεσσαλονίκη με τον Γιάννη Αγγελάκα. 7) Το 1990 στο Seattle με τον Kurt Cobain. 8) Το 1993 στο Περιστέρι με τους Στέρεο Νόβα. Νομίζω η πιο ενδιαφέρουσα από τις επιλογές που δίνεις είναι το 1990 με τους Nirvana πριν κάνουν το μεγάλο μπαμ. Μουσικά είναι και μια εποχή που αλλάζουν πολλά σε σύντομο χρονικό διάστημα και σαν παιδιά που μεγαλώσαμε αυτή τη δεκαετία, νιώθουμε ότι υπάρχει κάτι το μυθικό σε αυτά τα χρόνια, χωρίς απαραίτητα να είναι εκεί.

Ποιά μπάντα θα ήθελες να παίξει live στην κηδεία σου; Οι Radiohead άλλα διαβάζω ότι είναι δύσκολο να τους κλείσεις. Επίσης θα είναι τρελό fail γιατί δεν θα τους έχω δει εν ζωή.

Με ποιον από τη «μεγάλη μπάντα του ουρανού» θα έκανες κολλητή παρέα; Ποιοι είναι αυτοί, δεν τους ξέρω. Αν εννοείς αυτούς που έχουν ΠΕΘΑΝΕΙ, τότε και πάλι δεν ξέρω. Εκτιμώ πάρα πολλούς εκλιπόντες μουσικούς αλλά δεν έχω ιδέα αν θα μπορούσα να κάνω κολλητή παρέα μαζί τους. Ειδικά αν ξέρω ότι έχουν πεθάνει.

Είναι τελικά ο Morrissey ο Μεγαλοδύναμος; Είμαι άθεος.