Κλείσιμο σε 10 δευτερόλεπτα..
Κλείσιμο
Κλείσιμο σε 10 δευτερόλεπτα..
Κλείσιμο
popaganda
popagandaΜΟΥΣΙΚΗ

Οι δίσκοι που ανυπομονούμε να ακούσουμε μέχρι το τέλος της χρονιάς

Μέχρι στιγμής η παντοκρατορία του χιπ χοπ συνεχίζεται, όμως και οι «κιθάρες» έχουν αξιώσεις για τις λίστες με τα καλύτερα του 2018. Πόσο μπορεί να αλλάξει το τοπίο μέχρι να στολίσουμε το χριστουγεννιάτικο δέντρο; Πληροφορίες εντός.
Εικονογράφηση: Κατερίνα Καραλή

Το 2018 έπιασε το δισκογραφικό νήμα από εκεί που το άφησε το 2017: η κυριαρχία του χιπ χοπ που βρήκε το σωτήρα του στο όνομα του Kendrick Lamar και το διθυραμβικής αποδοχής Damn. (2017), συνεχίστηκε στις αρχές της φετινής χρονιάς με το πολύ δυνατό σάουντρακ του Black Panther, λίγους μήνες πριν επισφραγίσει την αξία του και με ένα βραβείο Pulitzer. Πολυσυζητημένες είναι και οι κυκλοφορίες γένους θηλυκού: στα χνάρια μιας πιο υπερσεξουαλικής Missy Elliot, η CupcakKe με το Ephorize, το Νο1 της μουσικής βιομηχανίας των ΗΠΑ τώρα, η Cardi B με το Invasion of Privacy που αποδεικνύει πως ακόμη και με σπασμένη προφορά στο flow σου μπορείς από στρίπερ να γίνεις καυτή ράπερ, αλλά και από το αντίπαλος δέος της σταρ από το Bronx, η Nicki Minaj κυκλοφόρησε πρόσφατα το Queen.

Δύο κυκλοφορίες που αναμφίβολα θα δούμε να πλασάρονται σε υψηλές θέσεις στις year end lists προέρχονται από τον καθαρόαιμα κιθαριστικό ήχο. Οι Parquet Courts μελέτησαν διεξοδικά τη δισκογραφία των Talking Heads και μπόλιασαν τους κοφτερούς post punk ρυθμούς τους με αρκετή 60s ψυχεδέλεια, με το αποτέλεσμα να βαφτίζεται Wide Awake!. Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, οι IDLES επαναπροσδιόρισαν το πολιτικοποιημένο punk του σήμερα με άφθονες ποπ αναφορές στο Joy As An Act of Resistance. Πολύ δυνατή κυκλοφορία της χρονιάς είναι και το Dirty Computer της Janelle Monae που τιμά δεόντως τον Prince.

https://www.youtube.com/watch?v=eZXS8Jpkiac

Το παρελθόν έκανε -και θα συνεχίσει να κάνει- αισθητή την παρουσία του φέτος. Άλλοτε με καλύτερα άλλοτε με συζητήσιμα αποτελέσματα, οι βετεράνοι είναι εδώ: έχουμε ακούσει ήδη David Byrne, Parliament (μετά από 38 χρόνια δισκογραφικής απουσίας!), Paul McCartney, Paul Weller, Paul Simon, Willie Nelson (με δύο μάλιστα κυκλοφορίες μέσα στο 2018) και Richard Thompson. Αναμένουμε τον Elvis Costello με τους Imposters στο Look Now (12 Οκτωβρίου), την Kristin Hersh των Throwing Muses με τη δέκατη σόλο δουλειά της, Possible Dust Clouds (5 Οκτωβρίου), και στις 26 Οκτωβρίου θα ακούσουμε το νέο δίσκο των Culture Club, Life.

Και τα 90s δεν κάθονται ήσυχα. Έχουμε ακούσει ήδη φέτος νέες δουλειές Breeders, Yo La Tengo, Spiritualized, Alice in Chains, Low, Animal Collective, Gaz Coombes (των Supergrass), και Interpol ενώ αν θεωρήσουμε ότι ισχύει η υπόθεση του Alexis Petridis ότι η brit pop επέστρεψε, εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στην επερχόμενη δουλειά των Suede, οι οποίοι θα συμπληρώσουν τη δισκογραφική τριλογία που ξεκίνησαν το 2010 με το Bloodsports, με το The Blue Hour (21 Σεπτεμβρίου), με ένα πέπλο μυστηρίου να υπάρχει στο trailer του δίσκου:

https://www.youtube.com/watch?v=KFjCApEEOPw

Επίσης, «ξύπνησαν» και τα electro 90s με τους Underworld να κυκλοφορούν το  Teatime Dub Encounters EP μαζί με τον Iggy Pop, ενώ νέα δουλειά ακούσαμε κι από τους Orbital αλλά και τον Aphex Twin. Η «παλιοσειρά» φαίνεται να επιστρέφει και στα hip hop λημέρια, με νέα δουλειά της Lil’ Kim να αναμένεται μέσα στο Νοέμβριο και το Tha Carter V του Lil’ Wayne μέσα στο χρόνο. Για σουηδική ποπ, αναμείνατε στο ακουστικό σας για τη νέα δουλειά της Robyn μετά από οκτώ χρόνια δισκογραφικής απουσίας. Εναγωνίως περιμένουμε  τη νέα, πέμπτη δουλειά της Neneh Cherry η οποία έρχεται τέσσερα χρόνια μετά την τελευταία της. Όπως και σε εκείνη την κυκλοφορία, έτσι και τώρα συνεργάζεται με τους Four Tet, ενώ στο πρώτο single του Broken Politics συναντάμε τον 3D των Massive Attack. 

Σε 00s νέα, στις 12 Οκτωβρίου αναμένουμε το νέο δίσκο του John Grant, Love Is Magic αλλά και τους Sun Kil Moon την 1η Νοεμβρίου με το This Is My Dinner, στο οποίο θα ακούσουμε μέχρι και διασκευή στους AC/DC. Φυσικά ανυπομονούμε όχι μόνο για το remake του Suspiria του Luca Guadagnino, αλλά και το soundtrack από τα χεράκια του Thom Yorke, το πρώτο που υπογράφει (εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Jonny Greenwood), με τον frontman των Radiohead να έχει αναφέρει τον Vangelis ως επιρροή για το δίσκο που θα κυκλοφορορήσειστις 26 Οκτωβρίου. Α, ναι, περιμένουμε νέα δουλειά κι από τους Muse. Το Simulation Theory στις 9 Νοεμβρίου, που δεν ξέρουμε από που αντλεί έμπνευση μουσικά αλλά σίγουρα το εξώφυλλο κινείται κάπου ανάμεσα σε αφίσα Star Wars και σε retrowave ανησυχίες.

https://www.youtube.com/watch?v=BTZl9KMjbrU

Μέχρι τώρα το 2018 έχει αποδειχθεί και μία πολύ καλή χρονιά για τη jazz: ο Kamasi Washington συνεχίζει να μεγαλώνει την ηχητική του παλέτα με το επικών διαστάσεων Heaven and Earth, ενώ από την εδώ πλευρά του Ατλαντικού και την Βρετανία ακούσαμε τη συλλογή We Out Here και τον Kamaal Williams με το The Return που αποδεικνύουν ότι οι jazz φίλοι μας στο Λονδίνο έχουν να πουν πολλά και ενδιαφέροντα. Η χρονιά όπως σηματοδοτείται και από δύο «χαμένα» albums θρύλων του είδους. Ακούσαμε ήδη το Both Directions At Once: The Lost Album που μας υπενθύμισε γιατί ο John Coltrane ήταν «άγιος» ενώ αναμένουμε χαμένη κυκλοφορία από το άλλο «ιερό τέρας» της jazz, τον Thelonious Monk, με τίτλο Mønkπου θα είναι διαθέσιμο στις 28 Σεπτεμβρίου και πρόκειται για μία ζωντανή ηχογράφηση του μεγάλου της bebop σχολής από το 1963 στην Κοπεγχάγη. 

Λάτρεις των box sets και των ειδικών εκδόσεων, κρατήστε την αναπνοή σας (και τα ευρώ σας). Οι πιστοί του Bowie, εάν δεν νιώθετε πλήρεις με τα box sets του που έχετε αποκτήσει έως τώρα, σας περιμένει και το Loving The Alien (1983-1988) (κυκλοφορεί στις 12 Οκτωβρίου) που προέρχεται από μία όχι ακριβώς χρυσή περίοδό του. Σε εκδοχή 11 CD ή 15 LP, περιλαμβάνει στούντιο και live albums, αλλά και μία νέα επεξεργασμένη εκδοχή του δίσκου Never Let Me Down. Τους λάτρεις του John Lennon, στις 5 Οκτωβρίου τους περιμένει το Imagine: The Ultimate Collection: τέσσερα CD και δύο Blu-Ray, με τον ομώνυμο δίσκο σε διάφορες εκδοχές αλλά και ανέκδοτα demos και takes.

Στις 28 Σεπτεμβρίου αναμένουμε το An American Theory του Tom Petty, δηλαδή μία τετραπλή κυκλοφορία με ανέκδοτο υλικό, στούντιο και live, από όλη την πορεία του. Οι fans του Prince μπορούν στις 21 Σεπτεμβρίου να αποκτήσουν το Piano & A Microphone 1983 που μετράει διάρκεια μόλις 35 λεπτά και είναι μία «σπιτική» ηχογράφηση με τον Prince να τραγουδά δικά του κομμάτια αλλά και μία διασκευή στο “A Case of You” της Joni Mitchell, με μόνη συνοδεία το πιάνο του.

Για τα indie παιδιά έχουμε και λέμε: οι συμπαθέστατοι Cloud Nothings κυκλοφορούν την αισίως πέμπτη δουλειά τους, Last Building Burning στις 19 Οκτωβρίου που αποτελείται από οκτώ κομμάτια ηχογραφημένα σε οκτώ ημέρες. Για όσους αγαπούν τις slowcore γυναικείες φωνές πριν τις κάνει κουλ η Lana Del Rey, μπορούν να περιμένουν μέχρι τις 5 Οκτωβρίου για την νέα δουλειά μετά από έξι χρόνια της Cat Power με τίτλο Wanderer.  Νέος δίσκος και για τους Liars, το solo πλέον project του Angus Andrew, με τίτλο Titles With The World Fountains (21 Σεπτεμβρίου). Ο αγαπημένος Kurt Vile, μετά το περσινό συνεργατικό Lotta Sea Lice με την Courtney Barnett, επιστρέφει solo στις 12 Οκτωβρίου με το Bottle It In. Μην ξεχνάμε και τις ημι-εγχώριες κυκλοφορίες: μέσα στον Οκτώβρη θα κυκλοφορήσει η από κοινού δουλειά του Lee Ranaldo με τους «δικούς μας» Callas με τίτλο Trouble and Desire.

Οι The 1975 μετά το breathrough δίσκο τους I Like It When You Sleep, for You Are So Beautiful Yet So Unaware of It επιστρέφουν το Νοέμβριο με το A Brief Inquiry Into Online Relationships, το οποίο ήδη έχει κερδίσει μία θέση στους πιο ενδιαφέροντες τίτλους δίσκων της χρονιάς, ενώ λέγεται ότι η μπάντα ετοιμάζει μία σειρά άλλων albums μέσα στη σεζόν. Τέλος, ακόμη κι αν δεν ξέρουμε ακόμη ακριβή ημερομηνία (αμήν και πότε), ο Ezra Koenig έχει δηλώσει πρόσφατα ότι ο τέταρτος δίσκος των Vampire Weekend είναι έτοιμος, ενώ υπάρχει πολύ κινητικότητα στα social media της μπάντας τους τελευταίους μήνες.

POP TODAY
popaganda
© ΦΩΤΑΓΩΓΟΣ ΕΠΕ 2024 / All rights reserved
Διαβάζοντας την POPAGANDA αποδέχεστε την χρήση cookies.