Εκεί που νομίζεις ότι καθημερινότητα κυλάει στους φυσιολογικούς της ρυθμούς και όλα μοιάζουν να είναι σε τάξη, ακριβώς εκείνη την στιγμή είναι που θα σου συμβεί και εκείνο το απρόοπτο. Αυτό που δεν ήθελες, αυτό που δεν είχες υπολογίσει, αυτό που έτρεμες να φανταστείς. Είναι πολλά αυτά που δεν μπορείς να υπολογίσεις -από τα λεφτά σου μέχρι τη μπάλα- υπάρχει σωρεία «επικίνδυνων» για την ψυχική σου ισορροπία απροόπτων. Εξ ουρανού μπορεί να έρθει οτιδήποτε και όχι, δεν είναι πάντα τα καλύτερα που έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις!
Ρίξε μια ματιά στην παρακάτω λίστα και ίσως καταλάβεις τι εννοώ:
- Εκείνο το τρίποντο του Σπανούλη, που μπορεί να σε στείλει για καρδιογράφημα στο Ωνάσειο μέσα στη μαύρη νύχτα και να χαραχτεί στην οπαδική ψυχούλα μου για χρόνια.
- Είσαι στο μπαρ και παίζεις μουσική, για την ακρίβεια είναι κομμάτι της δουλειάς σου αυτό, σε βοηθάει να πληρώσεις το νοίκι σου με άλλα λόγια, και κάπου εκεί που ο κόσμος παραλύει από τις επιλογές σου κάποιος απ’ τους παραλυμένους χύνει το ποτό του πάνω στη μουσική σου, στο εργαλείο της δουλειάς σου!
- Καθώς, περπατάς αμέριμνος σε κάποιο στενοσόκακο της Αθήνας -ή έστω καθώς τρέχεις να προλάβεις το πρωινό λεωφορείο μες στα νεύρα – ξαφνικά σε καλημερίζει από πολύ μικρή απόσταση ένα μεγάλο, βαρύ και φρεσκότατο ρόδι που μόλις έκανε ένα αυθόρμητο σάλτο από την παραπάνω βεράντα.
- Έχεις ξυπνήσει στην ώρα σου, έχεις απολαύσει τον καφέ σου, αυτή η μέρα σου ανήκει· κι εκεί που είσαι έτοιμος να διαπρέψεις, συμβαίνει το χειρότερο: δεν έχεις ιδέα που έχεις βάλει τα κλειδιά σου. Θα κάνεις το σπίτι καλοκαιρινό, αφού μέχρι τα καλοκαιρινά θα φτάσει η χάρη σου, γιατί ποτέ δεν ξέρεις. Θα αργήσεις πολύ, όπου κι αν έχεις να πας και φυσικά, δε θα αργήσει να σε κατακλύσει αυτή η επιθυμία απόλυτης απελπισίας να χτυπήσεις επαναλαμβανόμενα το κεφάλι σου στον τοίχο.
- Το έχεις πλύνει, το έχει γυαλίσει με όλη την αγάπη και τη φροντίδα που του αξίζει. Και πας να το παρκάρεις. Ο ήχος της κρούσης πονάει πάντα παραπάνω από την εικόνα που αφήνει πίσω του. Μόλις χάραξες το αυτοκίνητό σου, καθώς το πάρκαρες. Σίγουρα θα ψάξεις ένα ψέμα.
- Αποφασίζεις να βγεις χαλαρά με τους κολλητούς σου στο γειτονικό ταβερνείο. Κάτι θα τσιμπήσεις, θα πιεις κι ένα κρασάκι – αυτό είναι το πλάνο. Λίγες ώρες μετά, η ζώνη σου δεν έχει άλλες τρύπες και αν είσαι άτυχος και φοράς πουκάμισο, πρόσεχε πάντα το μάτι αυτού που κάθεται απέναντι.
- Λίγο το tinder, λίγο η γενικότερη τάση των ραντεβού με γνωστούς-αγνώστους κανονίζεις κι εσύ να βγεις με εκείνο το πολύ όμορφο κορίτσι που έχεις γνωρίσει διαδικτυακά· ετοιμάζεσαι, γεμίζεις με αυτοπεποίθηση και πας στο πάρτυ που σε έχει καλέσει. Στο οποίο έχει ξεχάσει να σου πει πως είναι καλεσμένος και ο φίλος της· που τη συνοδεύει.
- Περιμένεις αυτό το ταξίδι στο εξωτερικό πάνω από έναν χρόνο κι όλα έχουν πάει καλά μέχρι την προσγείωση, όπου κάπου εκεί χάνεις τις βαλίτσες σου. Και κυκλοφορείς ξαφνικά με τα ίδια ρούχα τις μισές μέρες των διακοπών. Και το χειρότερο είναι πως σκέφτεσαι πόσο τσάμπα πλήρωσες βαλίτσα.
- Να ζητάς έναν απλό, σκέτο καφέ και να βρίσκεσαι αντιμέτωπος με γαλακτομπούρεκο σε κούπα. Γιατί ποτέ δε θα γίνει το λάθος με μέτριο πάντα πρέπει να είναι γλυκός.
- Θέλεις να φας ένα σουβλάκι, χωρίς τζατζίκι, ο σουβλατζής όμως δε συμφωνεί – δεν ξέρεις εσύ, αυτός είναι ειδικός – και σου βάζει τζατζίκι. Άλλη φορά μη παραγγείλεις, πες του απλά «ό,τι θέλει ο μάστορας!»
Δεν θα ξεχάσω, τέλος, εκείνο το αμέριμνο πρωινό που ξαφνικά, εκεί που κανείς δεν το περίμενε, βρέθηκε στην πλατεία Συντάγματος ένας μετεωρίτης – με καπνούς, φασαρίες και όλη τη διαστημική του διάσταση.
